این ماییم که نباید بگذاریم آنها جری تر شوند و به خودشان اجازه دهند تا در خانه ی خودمان، در میان جمع صمیمی مان به ما تعرض کنند. این ما هستیم که باید به آنها بفهمانیم شوخی های جنسی، نشان صمیمیت و روشنفکری نیست، بلکه نشان همان افراد چاله میدانی است که سر خیابان می ایستد و به خودش اجازه می دهد به هر زنی آسیب بزند.

نسلی که بیشتر از آنکه کتاب خوانده باشد، اسامی قلمبه سلمبه ی نویسندگان آن ور آبی را حفظ کرده است. یا فوق فوقش صادق هدایت و بوف کور ش یعنی؛ در زندگی زخم هاییست که مثل خوره... ؛ نسلی که تا مشفق کاشانی می میرد او را از یک شاعر درجه ی چندم تبدیل به اسطوره می کنند و چپ و راست شعرهایش را کپی پیست می کنند.